น้ำเพิ่งลดไปหมาดๆ อากาศเริ่มเปลี่ยน ได้กลิ่นลมหนาวมาจางๆ แต่อยู่บ้านเราไม่หนาวสะใจ ต้องหาเรื่องไปสัมผัสลมหนาวให้ถึงที่ ว่าแล้วก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า สองคนกับพี่สาวใจดีมุ่งหน้าสู่เขาค้อทันใดขับรถจากนครสวรรค์ใช้เส้นทางสายหนองบัวบึงสามพัน ไม่นานก็ถึงเพชรบูรณ์ ไปแบบไม่รู้ทิศรู้ทาง ดูป้ายบ้าง ถามเขาบ้าง ขับรถตระเวนขึ้นลงไปตามถนนคดเคี้ยวจนพอใจ เมื่อยก็พัก ตรงไหนสวยก็จอด แวะดืมกาแฟ ชมวิว ถ่ายรูป ไม่มีการจองที่พักไว้ล่วงหน้า จนเกือบค่ำที่พักบนภูที่เล็งไว้ก็เต็มหมดทุกแห่ง สุดท้ายเลือกได้ รีสอร์ตเล็กๆในหุบเขา แม้ไม่สวยอย่างที่หวังแต่อากาศเย็นยะเยือกจับใจ และได้หลับสบายภายใต้ผ้าห่มอุ่นๆ ตลอดคืน
ตื่นเช้านั่งทอดอารมณ์จิบกาแฟท่ามกลางสายหมอก สบายใจเสียจนรู้สึกเหมือนโลกหมุนช้าลงกว่าเดิม สายๆหน่อยออกไปรับแดดอุ่นๆ ชมทะเลหมอกลอยอ้อยอิ่งในหุบเขา หาข้าวต้มร้อนๆกินก่อนออกเดินทาง เที่ยวไปแวะไป แต่ไม่ลืมขึ้นไปชมอนุสรณ์วีรชนจุดสูงสุดของเขาค้อ ที่ยังอุตสาห์มีร้านขายของฝากพื้นเมืองตามขึ้นไปรอท่าถึงที่ อุดหนุนข้าวดอยจากแม่ค้าอัธยาศัยดีมาสองสามถุง ลงมาข้างล่างพบพืชผักผลไม้เมืองหนาวตั้งแผงขายอยู่สองข้างทาง จึงได้พืชผักแปลกๆมาอีกถุงใหญ่ มื้อเที่ยงสั่งลาเมืองเพชรบูรณ์ที่ร้านขนมจีนประจำถิ่น แล้วขับรถตามดวงตะวันไปเรื่อยๆ ไม่ทันได้รู้สึกเหนื่อยล้าก็ถึงตาคลีตอนดวงทิตย์ตกดินพอดิบพอดี แบตเตอรี่ในตัวชาร์ตเต็มที่พร้อมรับการทำงานในวันพรุ่งต้นสัปดาห์ใหม่
การได้ทำอะไรใหม่ๆที่แตกต่างไปจากวิถีชีวิตประจำวันเดิมๆ ปล่อยวางภาระหน้าที่ที่ไม่มีวันจบสิ้นลงชั่วครั้งชั่วคราว อาจทำให้ก้าวย่างต่อไปแข็งแรงมั่นคง ต่อเติมเรี่ยวแรงให้สู้กับชีวิตได้ดียิ่งขึ้นกว่าเดิมก็ได้...
จริงไหม?... สัปดาห์หน้าจะไปไหนดีหนอ!!!!!!!!!!!
จริงไหม?... สัปดาห์หน้าจะไปไหนดีหนอ!!!!!!!!!!!
(*หมายเหตุ แผนการสอนยังไม่ได้ส่ง, วิจัยในชั้นเรียนยังไม่ได้เริ่ม , ข้อสอบยังไม่ได้ออกฯลฯ
"มุมสงบ..กับมื้อเช้าบนดอยสูง"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น